Wat is Halloween zonder katten? Hun doordringende blik en mysterieuze uitstraling maken ze al eeuwenlang hét symbool van deze betoverende nacht. Maar wist je dat Halloween oorspronkelijk helemaal niet om “enge dingen” draaide? Achter de pompoenen, kaarsen en spinnenwebben schuilt een eeuwenoud ritueel vol verhalen over de natuur, de overgang tussen licht en donker en ja, ook over katten. In deze blog ontdek je; hoe katten een hoofdrol kregen in de geschiedenis van Halloween, wat het feest écht betekent én hoe je het kunt vieren met je kat.
De oorsprong van Halloween: waar het allemaal begon
Lang voor er pompoenen en kostuums waren vierden de Kelten op 31 oktober Samhain: een overgangsfeest tussen zomer en winter. Ze geloofden dat op deze nacht de grens tussen de wereld van de levenden en de doden dunner werd.
💡 Geesten konden dan even terugkeren, dus mensen staken kaarsjes aan om zichzelf te beschermen.
Katten werden ook gezien als bewakers van het onbekende: wezens die tussen werelden konden bewegen. Hun nachtelijke gedrag en mysterieuze blik maakten hen het perfecte symbool voor alles wat onverklaarbaar was. Zo ontstond langzaam de eeuwenoude link tussen katten, magie en Halloween.
Tijdens de middeleeuwen kreeg het mystieke imago van katten een donker randje. Mensen geloofden dat heksen katten (met name zwarte katten) als metgezellen hadden. En soms zelfs in katten konden veranderen om ongezien door de nacht te sluipen.
Dit bijgeloof verspreidde zich razendsnel in Europa. Katten werden symbool van het onbekende, van magie en soms van angst. Katten werden symbool van het onbekende, van magie en soms van angst. Gelukkig weten we inmiddels wel beter: katten zijn geen duistere wezens, maar slimme, intuïtieve dieren die perfect passen bij de mysterieuze sfeer van Halloween.
Benieuwd waarom zwarte katten wel geluk brengen?
Lees dan ook: Zwarte katten brengen geluk
Het Halloween van vandaag: een mix van griezelen en gezelligheid
Tegenwoordig draait Halloween niet alleen om angst, maar om creativiteit en plezier. Pompoenen op de vensterbank, een mok warme chocomelk en een kat die nieuwsgierig naar buiten kijkt alsof hij geesten ziet.
Zo vier je Halloween samen met je kat:
- Maak een knusse hoek met een plaid, krabpaal en wat halloween decoratie
- Gebruik veilige decoratie (liever geen echte kaarsen of giftige planten)
- Speel met het licht. Katten zijn dol op schaduwen!
- Maak een foto van je kat en deel het met @rhr_pets
Van oude rituelen en heksenverhalen tot horror films en lekker snoepen: katten horen bij Halloween zoals de maan bij de nacht. Hun mysterieuze gedrag, stille blik en eigenwijze charme maken de avond gewoon net wat spannender. Dus steek een kaarsje aan, geef je kat een comfy plekje en geniet samen van de griezeligste avond van het jaar.
Wil je meedoen met de giveaway?
Vertel dan in de comments het meest bizarre moment met je kat!


11 reacties
There is something quietly unsettling about the way my cat stares at things that are not there. It happens most often when I speak to him, as if my voice calls up a presence only he can perceive. His ears tilt, his head turns slowly, and his eyes widen with that intense, unblinking focus—following a shape moving through empty air. In those moments, the room feels inhabited by something I cannot name, as if I have stepped into only one layer of a place that holds many. I have come to believe that cats do not truly live with us, but alongside us, in a world slightly offset from ours. And when he gazes into that unseen space, I sometimes wonder—very quietly—whether he is the one watching the ghost, or whether the ghost is watching me…
In Japan, they say there are spirits wandering in homes, invisible and caring for it when you treat home with respect. I like to see that this way. Other options are too terrifying!
Vor vielen Jahren saß meine geliebte Katze Shenzi (sie ist leider seit 1 Jahre nicht mehr bei mir :-( ) vor meinem Wohnzimmerschrank und hat versucht dahinter zu kommen. Richtig ausgiebig und mit Nachdruck.
Als ich ihn dann verschoben habe, war meine Schlange, eine Natter, dort versteckt.
Ich hätte nicht bemerkt, dass sie mir ausgebüchst war.
Ohne das Starren und Scharren von Shenzi hätte ich den Ausbruch erst viel später bemerkt.