Twój koszyk
Twój koszyk jest pusty
Powrót do sklepuMoże Ci się również spodobać
Robin jest lekarzem weterynarii na oddziale ratunkowym w szpitalu drugiego stopnia i mieszka w Glasgow. Razem z nim zagłębimy się w jego zawód weterynarza oraz to, czego koty potrzebują, aby mieć jak najlepszą jakość życia. Szczególne przypadki, choroby i wypadki? Omówimy to wszystko z wami.
Jestem Robin, mam 28 lat i mieszkam w Glasgow w Szkocji. Jestem lekarzem weterynarii dyżurnym w szpitalu drugiego stopnia.
Obecnie pracuję dla Vets Now Glasgow, szpitala drugiego stopnia, który jednocześnie przyjmuje pacjentów z okolicznych klinik na nagłe przypadki i opiekę poza godzinami pracy. Z tego powodu pracuję głównie w nocy.
Zacząłem tutaj w lipcu 2022 jako "intern", czyli absolwent weterynarii, który chce zdobyć więcej wiedzy i doświadczenia w środowisku specjalistów w określonych dziedzinach weterynarii, i po stażu zostałem jako lekarz dyżurny.
Niestety, mój grafik pracy i moje otoczenie życiowe, moim zdaniem, nie są odpowiednie do posiadania zwierzęcia. Osobiście uważam, że nie mogę zapewnić niezbędnej opieki i miłości, której zwierzę domowe potrzebuje w tej chwili, co bardzo mnie smuci. To zawsze daje mi dużo motywacji, by odwiedzać moich rodziców i ich zwierzęta, dwa wspaniałe psy rasy Berneński Pies Pasterski.
Chciałbym w przyszłości mieć w domu kota, gdy będę mógł mu/mu zapewnić wszystko, czego potrzebuje.
Weterynaria nigdy tak naprawdę nie była moim pierwszym wyborem, w przeciwieństwie do tego, co mówi większość weterynarzy.
To nie znaczy, że nie mam kontaktu ze zwierzętami, wręcz przeciwnie. U moich rodziców zawsze mieliśmy zwierzęta domowe i od najmłodszych lat uczyłem się o nie dbać i nawiązałem z nimi szczególną więź.
Naprawdę chciałem wykonywać zawód, w którym mógłbym uszczęśliwiać ludzi i pomagać im w trudnych sytuacjach. Dzięki przyjaciółce trafiłem na weterynarię w Antwerpii i po kilku latach zauważyłem, że w weterynarii można osiągnąć tak wiele, zarówno dla samego zwierzęcia, jak i dla więzi między właścicielem a zwierzęciem. Dało mi to tyle energii i motywacji, by ukończyć studia, że przetrwałem trudne lata i teraz znalazłem świetną pracę w Glasgow.
Bardzo ważne jest, aby zwierzęta, nie tylko koty, mogły wykonywać swoje naturalne zachowania.
Dla kur na przykład bardzo ważne jest, aby mogły się kąpać w kurzu. Jeśli zwierzęta nie są już w stanie wykonywać tego zachowania, zaczną przejawiać inne zachowania jako zamiennik, nazywane stereotypiami, które czasem nie są korzystne dla zwierzęcia.
Ostrzenie i ścieranie pazurów to dla kotów normalne zachowanie. Kiedy kot wychodzi na zewnątrz, używa do tego drzew. Obecnie koty częściej pozostają w domu lub mieszkają w mieszkaniu bez możliwości wyjścia na zewnątrz. Drapak jest dobrym zamiennikiem, który pozwala kotom wykonywać ich naturalne zachowania.
Każdy kot jest inny i ma różne rzeczy, które lubi. Uważam, że bardzo ważne jest dostosowanie pewnych spraw do twojego kota. Dopóki podstawowe potrzeby, takie jak jedzenie, picie i schronienie, są zaspokojone, a kot może wykonywać swoje naturalne zachowania, powinien mieć dobre życie.
Niestety często widzimy koty, zwłaszcza samce, z problemami z moczem i oddawaniem moczu. Czasami zdarza się, że koty mają zapalenie pęcherza, które powoduje zatkanie dróg moczowych. Wtedy kot nie może już oddawać moczu, co prowadzi do poważnych problemów, a nawet zatrzymania akcji serca.
Często słyszymy od właściciela, że kot zachowuje się dziwnie, często chodzi do kuwety, ale nic nie oddaje, lub wydaje się, że kot jest zaparciowy. W niektórych sytuacjach widzimy nawet, że kot wymiotuje i ma bolesny brzuch. Chcemy jak najszybciej zobaczyć tych pacjentów, aby usunąć blokadę.
Istnieje kilka przyczyn tych zapaleń pęcherza. Większość ludzi od razu myśli o infekcji bakteryjnej, ale dotyczy to tylko około 2% przypadków.
Inne przyczyny to kryształy lub kamienie pęcherza, ale w większości przypadków nie stwierdzamy medycznej przyczyny tego zapalenia. Wiele badań wykazało związek między stresem u kotów a tymi zapaleniami pęcherza, a często słyszę historie o innych zwierzętach w domu, przeprowadzkach, remontach lub innych stresujących sytuacjach u tych kotów.
Zalecam właścicielom, aby po leczeniu jak najbardziej ograniczyli wszelkie formy stresu, aby zapobiec nawrotom.
