Μικρή ομάδα τύχης

Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου

Ως παιδί, η Bettina είχε μια γάτα, αλλά μετά για πολύ καιρό όχι. Μόνο το 2000 πήρε ξανά μια Ευρωπαϊκή Βραχύτριχη στο σπίτι, τον Baghira, μια περήφανη, κυρίαρχη μεγάλη γάτα. "Δυστυχώς, πριν από μερικά χρόνια, έπρεπε να την αφήσω να περάσει την ουράνια γέφυρα σε ηλικία 20 ετών", λέει η Bettina. Από τότε που ήρθε ο Baghira, σταδιακά προστέθηκαν και άλλα μέλη στην οικογένεια.

Ο Balu, η αρκούδα της ομάδας, είναι ένας τυπικός κόκκινος αρσενικός γάτος, είναι πλέον 12 ετών αλλά μερικές φορές εξακολουθεί να είναι ένας αληθινός ανεμοστρόβιλος. Επειδή ένας φίλος της Bettina κατά λάθος απέκτησε γατάκια, αποφάσισαν να πάρουν ένα. Ο Balu ήταν τότε μαζί με τον Baghira, οπότε όταν ο Baghira πέθανε, ο Balu δεν μπορούσε να μείνει μόνος. "Ο Robbie ήρθε σε εμάς όταν ήταν μόλις εβδομάδων, τον μεγάλωσαν με μπιμπερό επειδή η μητέρα του είχε πεθάνει, αλλά ήταν ένας αληθινός μαχητής" λέει η Bettina, που πάντα πίστευε ότι είχε μια γάτα με ADHD "το να κοιμάται όλη τη νύχτα ήταν αδιανόητο τις πρώτες εβδομάδες".

Rust για τους ηλικιωμένους

Στη συνέχεια ήρθαν η Yoko και η Nuka (και οι δύο τώρα 3 ετών), οι δύο Μπενγκάλ παίζουν τόσο λαμπρά μαζί, λέει η Bettina, που καμία ταινία δεν μπορεί να το ανταγωνιστεί. Προσφέρουν πολλή διασκέδαση, και η Bettina με τον άντρα της φροντίζουν να κοινωνικοποιούνται καλά μεταξύ τους.

Γιατί λίγο αργότερα ήρθε να ενισχύσει την ομάδα ο Amadeus, λίγο άτακτος, αλλά και ένας ευαίσθητος γάτος που εδώ και μερικούς μήνες απέκτησε ένα νέο φίλο για παιχνίδι, τον Dante. «Έτσι οι ηλικιωμένοι ανακουφίζονται λίγο», λέει η Bettina, που έχει φροντίσει να υπάρχει αρκετή ψυχαγωγία στο διαμέρισμα. Τα δύο Ξυστράκια για γάτες που φτάνουν μέχρι το ταβάνι βοηθούν πολύ σε αυτό. Η Bettina λέει ότι η ομάδα εναλλάσσεται, όλοι κάθονται είτε στις αιώρες είτε στο μεγάλο κρεβάτι. Αλλά κυρίως ο Amadeus είναι αυτός που σκαρφαλώνει σαν αράχνη πάνω-κάτω στον Maine Coon Tower.

Σφιχτή ομάδα

Εν τω μεταξύ, η Μπέτινα έχει μια όμορφη ομάδα που είναι απόλυτα αρμονική. Αλλά εκτός από τον Μπαλού και τον Ρόμπι, είχαν επίσης για κάποιο διάστημα έναν Μπενγκάλι αρσενικό γάτο, ονόματι Μότζο. Δυστυχώς, έζησε μόνο 4 χρόνια, επειδή αρρώστησε. Στην αρχή δεν ήταν καθόλου κοινωνικός, αλλά το διαχειρίστηκαν αρκετά γρήγορα. "Ήταν ένας γάτος ονείρου, και με συγκλόνισε πολύ όταν πέθανε", λέει η Μπέτινα, αλλά δεν ήταν μόνο αυτή που επηρεάστηκε. Επειδή δεν τον έδειξαν στον Μπαλού και τον Ρόμπι στην κλινική, η ομάδα ήταν αναστατωμένη, αρνούνταν να φάνε, δεν έπαιζαν και τον έψαχναν συνεχώς.